ακτιβιστής οκνηρίας

xρημάτισα υπουργός απέχθειας καθώς και συνδικαλιστικό όργανο ανισορροπίας. τις απελεύθερες στιγμές μου αποτυπώνω μηδενικά σε πάλλευκους κόσμους. διέπομαι από την έμμονη της αναδόμησης μη αναστρέψιμων στιγμών ηδονής και έχω ενστάσεις για την αρχετυπική μορφή του ωραίου

Wednesday, September 25, 2013

Πατρίδα μου (ούτε) η γη

Μόνο οι ποιητές έχουν κερδίσει το δικαίωμα να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν την έννοια πατρίδα. Είναι η μόνη φυλή ανθρώπων που έχει καταφέρει να την αποτιμήσει και να την εξυψώσει μέσα από τις πραγματικές της διαστάσεις.

Γιατί μόνο εκείνοι μπορούν να αναφέρονται στην λέξη πατρίδα και να εννοούν μυρωδιές, μουσικές, χαμόγελα, πένθη, γενέθλιες πόλεις, αντικείμενα, νοσταλγίες, ξενιτεμένους, απότοκους του πόνου, φίλους που γνώρισαν στα ταξίδια τους, έρωτες που είχαν τραγικές καταλήξεις. Μόνο εκείνοι μπορούν να την αναγάγουν σε μετρήσιμη έννοια όπως "μικρή" ή "μεγάλη", να της δίνουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως "καλή" ή "απόμακρη" ή "δύστυχη". Να την θεοποιούν αλλά και να την οχτρεύονται συνάμα.

Μόνο εκείνοι μπορούν και τον πιο απατρίδη κυνικό σκεπτικιστή -αν διαβάσει το ποίημα του Δροσίνη...

«[...]Τὴ μακρινὴ Πατρίδα μου,
πρὶν ἡ σκλαβιὰ πλακώσει,
τὴ δόξαζ᾿ ἡ παλληκαριά,
τὴ φώτιζεν ἡ γνώση.

Καὶ τώρ᾿ ἀπὸ τὴ μαύρη γῆ,
τὴ γῆ τὴ ματωμένη,
πρόβαλε πάλ᾿ ἡ ἐλευθεριὰ
σὰν πρῶτα ἀντρειωμένη».

«Φτάνει τὴ χώρα ποὺ μοῦ λές,
τὴ γνώρισα, τὴν εἶδα,
τὴ μακρινὴ Πατρίδα σου
ἔχω κι ἐγὼ Πατρίδα».

...να τον μεταπείσουν για την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας κάποιας πατρίδας.

Γι' αυτό οι ποιητές μπορούν να μιλούν για την πατρίδα δίχως στους στίχους τους να ενεδρεύουν αναθεωριτισμοί, μίση, υπεροψίες ή εθνικιστικές κορώνες ακόμα και αν πολλές φορές έτσι έχουν αποδελτιωθεί κατά καιρούς και κατά τόπους χάριν ιδιοτελών σκοπών.

Η πατρίδα όπως μανιχαϊστικά μας μαθαίνουν από το σχολείο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας μικρός αλλά τόσο μα τόσο ύπουλος αναγραμματισμός. Παρτίδα. Σε αυτή που στο τέλος ό,τι και αν έχεις κάνει την κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί ή τα καζίνο ή οι τράπεζες.

Η πατρίδα των ποιητών αντιθέτως -αυτή δηλαδή την οποία φοβούνται να μας διδάξουν- δεν γνωρίζει από συμβάσεις, από ανωτερότητα έναντι άλλων, από ανάλγητους αμαθείς και επικίνδυνους θεματοφύλακες "εθνικών συμφερόντων" ή από στυγνά νομοθετήματα που καταλύουν την ανθρωπίνως κατοχυρωμένη σύσταση της.

Γιατί η πατρίδα των ποιητών δεν υπάρχει στο google earth.