ακτιβιστής οκνηρίας

xρημάτισα υπουργός απέχθειας καθώς και συνδικαλιστικό όργανο ανισορροπίας. τις απελεύθερες στιγμές μου αποτυπώνω μηδενικά σε πάλλευκους κόσμους. διέπομαι από την έμμονη της αναδόμησης μη αναστρέψιμων στιγμών ηδονής και έχω ενστάσεις για την αρχετυπική μορφή του ωραίου

Friday, March 16, 2018

Mυρσίνη

Ο Πάουλ Τσελάν. 
Εκεί μαρέσει.
Διαβάζει.
Σκισμένο εξώφυλλο.
Γράφει.
Άκου;
Συντακτική υποχρέωση.
Μου δείχνεις με το δάχτυλο.
Ψηλά.
Μου δείχνεις.
Αλλά δεν μπορώ.
Γυρίζεις.
Πάλι τρέχεις.
Από σελίδα.
Σε είδα που κρύφτηκες!
Κάτι νιώθεις.
Κάτι γελάς.
Δώσε μου ένα φιλί.
Τι έχεις στο κεφάλι σου.
Φα.
Φα.
Εγώ έχω χέρι.
Καλά. Πάρε με αγκαλιά.
Μην. Πετάς πράματα.
Τρως το πούπουλο.
Μίλα;
Γραμματική απελευθέρωση.
Μου, μου.
Χάρισες.
Μα, μα.
Έρχεται.
Μπα, μπα.
Νύσταξες.
Κοιμήθηκα.
Μάτι γαρίδα.
Όλος ένα αυτί.
«Εε, ξύπνα!»
Όλη ένα στόμα.
Όλη το στόμα.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home