ακτιβιστής οκνηρίας

xρημάτισα υπουργός απέχθειας καθώς και συνδικαλιστικό όργανο ανισορροπίας. τις απελεύθερες στιγμές μου αποτυπώνω μηδενικά σε πάλλευκους κόσμους. διέπομαι από την έμμονη της αναδόμησης μη αναστρέψιμων στιγμών ηδονής και έχω ενστάσεις για την αρχετυπική μορφή του ωραίου

Wednesday, May 09, 2018

μπαίνουν κάτι γυφτάκια



στα κάτω πατησιά. λένε συγκλονιστικά το τρελή κι αδέσποτη. είμαι στο τσακ να βγάλω τον οβολό, αλλά μια κοντοστέκομαι μια δεν προλαβαίνω γιατί στον αγ. ελευθέριο την κάνουν ελευθεριακά. μαλάκια μου. στον περισσό —τυχαίο καθαρά— μπαίνει ένας γλυκύτατος μεσήλιξ με το αρκορντεόν του —είναι όπως το ανσανσερ— και ροβολάει ανάμεσα στα καθίσματα παίζοντας σοστακόβιτς. το γνωστό. πλησιάζει, του δίνω τον παρά και του λέω «για τον σοστακόβιτς». μου χαμογελάει συνωμοτικά. ντράπηκα να του ζητήσω συγγνώμη. τα λεφτά ήταν για το παίξιμο του. χεστήκαμε για τον σοστακόβιτς.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home