Σήμερα

έμαθα μια νέα λέξη
δύσκολη
μου θύμισε όνομα σε βιβλίο του Χειμωνά
Δεν είναι όλες οι λέξεις δύσκολες
αλλά όλες γίνονται εν δυνάμει
Σημαίνει την ανάσα μου μετά από χρόνια ψυχικής ασφυξίας
τη ταπεινότητα που πάντοτε απέφευγα και τώρα με βρίσκει σε αδυναμία
τη μαιτρέσα που στοιχειώνει κάθε οργασμική παρέκκλιση μου
Χθαμαλή
πόα της ψυχής
Πόε της γραφής
πόλος της ζωής
χι και θήτα που ένωσαν τις δυνάμεις τους σε κάποια στάση ηλεκτρικού
πλακώθηκαν με την ασυμβατότητα
όρθωσαν το δυστοπικό ανάστημα τους
ενάντια στην καθεστικυία θέση που τους επέβαλε το ήθος κάθε «έννομης» λέξης
και ηγήθηκαν
μιας έννοιας απόβλητης
αγνόησαν κάθε κανόνα καλής συμπεριφοράς
μάζεψαν στη ζέση της οδυνηρής πρωτιάς τους
όλα τα όμορφα φωνήεντα
και σύμφωνα με την νομοτελειακή ασυνέπεια που διέπει
κάθε μεγάλη ατάκα του όσκαρ γουάιλντ ή του σβαρτζενέγκερ
εγκόλπωσαν το λυκαυγές στο αποτσίγαρο
φτιάχνοντας με την ερίζουσα αποθέωση τους
την θορυβιστική απόληξη του υπέρτατου:
Χθαμαλή
ή μετελληνιστί
πεθαίνω να ζω σαν άνθρωπος.