Στο κλέος των βουβώνων

Αποτίω εκ νέου τα σέβη μου

ανερμάτιστος,

μονήρης

απολύω κάθε ικμάδα έρωτα

κάθε λαχτάρα.

φερέφωνα της καρδιάς

μικρόνοες ενστάσεις

που παρασιτικά ξηλώνουν υποσχέσεις

σχέσεις ανθρακικές

δίχως την κινησιουργό υδαρότητα

εκείνη που έκανε κάποτε κάποιες δευτέρες, κυριακές

όλα τα παρέδωσα στην πρόζα

στους ήχους και στα χάσματα

ξέμεινα να κομπορρημονώ

με ψόγο τη λαγνεία

και να ξεχνώ στο γλάρωμα

ανέσπερες υποσχέσεις.

μίκρυναν οι όροι μεγαλώνοντας

καταχωρήθηκαν στα ψιλά γράμματα

Γάματα.

Χαράγματα.

Επάρατα.