…και κείνο το πέταγμα;
Το οινώδες πέταγμα...;
έγινε φρύγανο
και δυσαίθριος καιρός.
Από τα έγκατα
του είναι μου
ξέρασα κηλίδες ζόφους,
σκοτεινιάς απτής,
και γίνηκα
ο ζευγολάτης
των Πόντων και των πόνων.
Λάτρεψα το λάθος
σε κάθε πτυχή
της σφυρήλατής του έκφανσης.
Άνοιξα τα χέρια
για ναγκαλιάσω
επίγονες μαστεκτομές
αφήνοντας
την ανθρωπότητα
να μαντιμάχεται
και να με
δικαίωνει.